" ... Δεν διαθέτομε επαρκή εμπειρικά δεδομένα που να επιβεβαιώνουν ότι η πλειονότητα των συμπολιτών μας επιθυμεί (όπως μετ' επιτάσεως λέγεται) μια Νέα Πολιτική ...."
Αρθρο του Ακαδημαϊκού Θ. Π. Τάσιου που δημοσιεύθηκε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στις 6 Αυγούστου 2015
Τι θα είναι οι Νέοι Πολιτικοί;
ΘΕΟ∆ΟΣΗΣ Π. ΤΑΣΙΟΣ, Ακαδηµαϊκός∆εν διαθέτοµε επαρκή εµπειρικά δεδοµένα που να επιβεβαιώνουν ότι η πλειονότητα των
συµπολιτών µας επιθυµεί (όπως µετ’ επιτάσεως λέγεται) µια Νέα Πολιτική. Αντιθέτως,
έχοµε ενδείξεις ότι µπορεί και να βολεύονται «γάντι» µε τη δοκιµασµένη πολιτικάντικη
γραµµή του παρελθόντος. Γιατί; ∆ιότι η Παλαιά Πολιτική πιθανότατα εκφράζει όντως και
τις αξιακές µας προτεραιότητες: συναισθηµατική έξαρση αντί για την κοπιώδη λογική
ανάλυση, εθνικιστικές ή συντεχνιακές κορώνες αντί για το µεσοπρόθεσµο καλό του
Συνόλου, προεκλογικές (ψευδείς) υποσχέσεις αντί για αποδεικτική παρουσίαση σχεδίων
Ανάπτυξης – και, κυρίως, πρόσκληση στον πολυγάλακτο κρατικό µαστό αντί για τα µέτρα
που θα οδηγούσαν σε αύξηση των θέσεων εργασίας στην Παραγωγή.
Εχοµε µάλιστα και µια πρόσφατη επαλήθευση αυτής της απαισιόδοξης εκδοχής:
Πρόκειται για τα πλήθη των συµπολιτών µας που πίστεψαν τις προ εξαµήνου υποσχέσεις
περί επιτραχηλιούχων λαγών. «Πίστεψαν»; Οχι – διορθώνω: Ηθελαν ίσως τόσο πολύ να
αποφύγουν κάθε µεσοπρόθεσµη προβληµατική, ώστε συνέπηξαν «πλειοψηφίαν γνώµης»
– κι αυτήν απλώς την εξέφρασαν οι Υπερυποσχετικοί (και «µετ’ ολίγον Κυβιστήρες»). ∆εν
θα υπόσχονταν τέτοιες εµφανέστατες ανακρίβειες αν δεν έβλεπαν τα εκατοµµύρια των
αυτιών που αυτό ακριβώς ήθελαν ν’ ακούσουν και τίποτ’ άλλο.
Κάπως έτσι λοιπόν φαίνεται ότι, τριάντα χρόνια τώρα, υπαγορεύσαµε στους πολιτικούς
µας το «εγώ-εδώ-και τώρα», τον ύµνο δηλαδή της Υποανάπτυξης – µε τον ευτελή µανδύα
της φιλολαϊκότητας. Αυτόν που ενέπνεε τον ακατάσχετο δανεισµό της τριακονταετίας,
καθώς και την καταστροφική αναβολή των αναγκαίων µεταρρυθµίσεων απ’ το 2010 µέχρι
το σηµερινό Εθνικό Αδιέξοδο. Ντροπή µας.
Ωστόσο, επειδή πράγµατι αυτά τα αντιλαϊκά ρεζιλίκια πρέπει να τελειώνουν κάποτε,
χρήσιµο είναι ν’ αρχίσουν να συντάσσονται οι προδιαγραφές περί των χαρακτηριστικών
που θα θέλαµε να έχουν οι Νέοι Πολιτικοί.
Ενα κείµενο προδιαγραφών το οποίο θα ήταν σκόπιµο να συντάξει ανεπισήµως µια
οµάδα πολιτών (ακοµµατικών ει δυνατόν), προκειµένου να κυλήσει σιγά-σιγά στο
∆ιαδίκτυο και να γίνει µπάλα, µέγιστης νοµίζω πολιτικής σηµασίας.
Ζητώ την άδεια να υποβάλω στην κρίση σας το πρώτο κεφάλαιο αυτών των
προδιαγραφών για Νέους Πολιτικούς – «νέους» όχι κατά την ηλικία κατανάγκην (άλλη µια
ανεµπειρική µυθοποίηση κι αυτή...).
Μου φαίνεται λοιπόν ότι η πρώτη επιτελεστικότητα (performance) που έχοµε καθήκον να
απαιτήσοµε είναι η «πολιτική αυθεντικότητα»: Να ασκούν ό,τι είναι αυθεντικώς πολιτικό, κι
όχι τα υποκατάστατα και τις παρερµηνείες του.1/3Ας διακρίνοµε λοιπόν πρώτα τα καθαρώς επιστηµονικά απ’ τα πολιτικά προβλήµατα. Στα
επιστηµονικά, όταν διαθέτοµε αντικειµενικά δεδοµένα (τα «εισαγόµενα»), θα καταλήξοµε
σε ένα και µόνον «εξαγόµενο» – και αναφέροµαι στους ώριµους τοµείς της επιστήµης, µε
δοκιµασµένες µεθόδους και θεωρίες. Τα πολιτικά προβλήµατα, όµως, συνίστανται στην
επιλογή µιας λύσης ενός διλήµµατος για την οποία δεν αρκούν οι γνώσεις αλλ’ απαιτείται
η επίκληση προτεραιότητας Αξιών: ∆ιαθέτω δηλαδή όλα τα αντικειµενικά δεδοµένα
(πρώτη υποχρέωση του πολιτικού – ψηφοφόρου ή ψηφιζοµένου), καταλήγω
επιστηµονικώς σε δυο-τρεις εναλλακτικές λύσεις (µε πλήρη περιγραφή των συνεπειών
τους εν τόπω και χρόνω), και επιλέγω «επικαλούµενος τις Αξίες µου και αποδεχόµενος
ενεπιγνώτως τις συνέπειες της επιλογής µου».
Τέτοια τυπικά αξιακά διλήµµατα θα µπορούσαν, λ.χ., να είναι τα ακόλουθα:
•Είναι τόσο ανυπόφορη η σηµερινή µου οικονοµική κατάσταση, ώστε αποδέχοµαι
έναν υπερδανεισµό εις βάρος της επόµενης γενιάς. Αντισταθµίζω δηλαδή τις τύψεις
µου απ’ την ικανοποίηση της επιβίωσής µου.•Ή, αντιθέτως, «θυσιάζω» τις πιεστικές αισθητικές µου αντιλήψεις (τροµάρα µου)
ενάντια στη «φριχτή» όψη της ανεµογεννήτριας, έναντι της άµβλυνσης της
κλιµατικής αλλαγής, και υπέρ της ενεργειακής ανεξαρτησίας της χώρας.•Ή, υπερθεµατίζω την αύξηση των συντάξεων εις βάρος των δαπανών υπέρ της
Παιδείας.Μετά την ατελέστατη αυτή εισαγωγή, ιδού µερικές πρώτες προτάσεις για τις
προδιαγραφές για Νέους Πολιτικούς, στο κεφάλαιο «Πολιτική αυθεντικότητα».
α)Οι πολιτικές σας συστάσεις και αποφάσεις δεν µπορούν να στηρίζονται σε
συναισθηµατικά συνθήµατα, σε λεξιµαγικές συντοµολογίες, σε απλή επίκληση
τσιτάτων οποιουδήποτε συγγραφέα του παρελθόντος.β)Αυτές οι συστάσεις/αποφάσεις σας οφείλουν να έχουν εξαντλήσει εµµόνως το
σύνολο των αντικειµενικών δεδοµένων, βάσει των οποίων θα έχετε συντάξει
υποχρεωτικώς λεπτοµερείς προκαταρκτικές εκθέσεις εναλλακτικών λύσεων, µε
επιστηµονική επάρκεια.γ)Οταν δεν χωρούν αξιακές διαφοροποιήσεις, θα δηλώνετε αναρµοδιότητα – οπότε οι
λύσεις θα προκύπτουν επιστηµονικώς µονοσήµαντα.δ)Οταν η άρση του διλήµµατος προϋποθέτει επιλογές αξιακών προτεραιοτήτων, τότε
θα περιγράφετε λεπτοµερώς όλες τις συνέπειες (σε έκταση χώρου και χρόνου) της
καθεµιάς υποψήφιας λύσης, θα αναφέρετε ρητώς σε ποιαν Αξία (έναντι ποιας)
δίνετε προτεραιότητα.ε)Θα αναλαµβάνετε ρητώς την υποχρέωση να ανακοινώσετε στους ψηφοφόρους σας
(µετά διετίαν ή τετραετίαν) τη συνέχεια και τη συνέπεια της πρότασής σας – αν, λ.χ.,
τηρήσατε την υπόσχεσή σας ή και ποια ήταν εκ των πραγµάτων η αποδοτικότητά
της.στ)Κάθε εκτροπή απ’ τις πιο πάνω Προδιαγραφές Αυθεντικού Πολιτικού Ενεργήµατος
θα δύναται να αποκληθεί αντιλαϊκή.Τώρα που οι Γιαννίτσηδες αποδείχθηκαν τελικώς πολύ φιλολαϊκότεροι των Γιάνηδων,
τώρα είναι η κατάλληλη ώρα για τη σύνταξη αυτών των προδιαγραφών.
2/3Στο κάτω-κάτω, εµείς τους προσλαµβάνοµε – εµείς δικαιούµαστε να προκηρύξοµε τις
θέσεις των µε τους όρους µας.
Ποιος θ’ αναλάβει την πρωτοβουλία;
∆ηµοσιεύθηκε στις 6 Αυγούστου 2015 στην εφηµερίδα3/3